muszkiet

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

muszkiet (język polski)[edytuj]

muszkiety (1.1)
wymowa:
IPA[ˈmuʃʲcɛt], AS[mušʹḱet], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. wojsk. długa czarnoprochowa, odprzodowa, gładkolufowa broń palna wyposażona w lufę kalibru od 18 do 20 milimetrów[1], zob. też muszkiet w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Żołnierzy uzbrojonych w muszkiety nazywano muszkieterami.
składnia:
kolokacje:
(1.1) strzelać z muszkietu • ładować muszkiet
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. muszkieter m, muszkiecik mrz
przym. muszkieterski, muszkietowy, muszkietny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „muszkiet” w: Encyklopedia PWN Online, Wydawnictwo Naukowe PWN.