murawa

murawa (język polski)

murawa (1.1)

murawa (1.2)

wymowa:

IPA: [muˈrava], AS: [murava] ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gęsta, niska trawa pokrywająca jakiś teren

(1.2) nawierzchnia boiska piłkarskiego

(1.3) st.pol. zielone pokrycie bagniska

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	murawa	murawy
dopełniacz	murawy	muraw
celownik	murawie	murawom
biernik	murawę	murawy
narzędnik	murawą	murawami
miejscownik	murawie	murawach
wołacz	murawo	murawy

przykłady:

(1.2) Piłkarze wbiegli na murawę boiska.

składnia:

kolokacje:

(1.1) chodzić / przechadzać się / spacerować po murawie • kosić / pielęgnować murawę

(1.2) murawa boiska • miękka / twarda / naturalna / sztuczna murawa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) łąka

(1.2) nawierzchnia

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. murawka ż

przym. murawowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.3) pol. mura < niem. Moor

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) морава ż
• hiszpański: (1.1) césped m; (1.2) césped m, cancha ż
• karaimski: (1.1) йашот, йасот
• nowogrecki: (1.1) γκαζόν n; (1.2) χλοοτάπητας m, γκαζόν n
• rosyjski: (1.1) мурава ż

źródła: