mufa
mufa (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) techn. tuleja z wewnętrznym gwintem służąca do łączenia rur; zob. też mufa w Wikipedii
- (1.2) gw. (Poznań) mufka[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mufa mufy dopełniacz mufy muf celownik mufie mufom biernik mufę mufy narzędnik mufą mufami miejscownik mufie mufach wołacz mufo mufy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) łącznik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) gwint
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: mufka
- angielski: (1.1) coupler
- bułgarski: (1.1) муфа ż
- hiszpański: (1.1) manguito m
- niemiecki: (1.1) Muffe ż
- rosyjski: (1.1) муфта ż
- źródła:
- ↑ Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 249.
mufa (język hiszpański)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˈmu.fa]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) (Argentyna i Urugwaj) pleśń (nalot powstały wskutek wilgoci)[1]
- (1.2) (Argentyna i Urugwaj) pot. podenerwowanie, rozdrażnienie, foch[1]
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „mufa” w: Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, 2014.
