mrównik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

mrównik (język polski)[edytuj]

mrównik (1.1)
wymowa:
IPA[ˈmruvʲɲik], AS[mruvʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. Orycteropus[1], gatunek afrykańskiego ssaka; zob. też mrównik w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Z plagą mrówek poradziłem sobie, kupując oswojonego mrównika.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pożywienie mrówników • polowanie na mrówniki
synonimy:
(1.1) prosię ziemne
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mrównikowate nmos, mrówka ż, mrówa ż, mróweczka ż, mrówkowiec m, mrowiskowiec m, mrówczan m, mrowienie n
czas. mrowić ndk.
przym. mrówkowy, mrówczy, mrówczany
przysł. mrówczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. mrówka
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Orycteropus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.