morfium
morfium (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik morfium morfia dopełniacz morfia morfií celownik morfiu morfiím biernik morfium morfia wołacz morfium morfia miejscownik morfiu morfiích narzędnik morfiem morfii
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) morfin
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
morfium (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik morfium morfiá dopełniacz morfia morfií celownik morfiu morfiám biernik morfium morfiá miejscownik morfiu morfiách narzędnik morfiom morfiami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) morfín
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Morfeus m, morfín m, morfinista m, morfinistka ż, morfinizmus m
- przym. morfiový, morfínový, morfinistický
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „morfín” w: Slovník súčasného slovenského jazyka M – N.
morfium (język węgierski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) morfin
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. morfin, morfinista
- przym. morfinista
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: