monstrancja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

monstrancja (język polski)[edytuj]

monstrancja (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. naczynie liturgiczne do wystawiania konsekrowanej hostii; zob. też monstrancja w Wikipedii; zob. też monstrancja w Encyklopedii staropolskiej
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pielgrzymi z Polski ofiarowali Janowi Pawłowi II monstrancję, która trafi do jednego z afrykańskich kościołów.
(1.1) Gloria wokół monstrancji była wulkanicznego, szarego koloru.
(1.1) Diakon miał problem, melchizedek nie pasował do monstrancji.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ostensorium[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. monstrare
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: