mokruteńki
mokruteńki (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik mokruteńki mokruteńka mokruteńkie mokruteńcy mokruteńkie dopełniacz mokruteńkiego mokruteńkiej mokruteńkiego mokruteńkich celownik mokruteńkiemu mokruteńkiej mokruteńkiemu mokruteńkim biernik mokruteńkiego mokruteńki mokruteńką mokruteńkie mokruteńkich mokruteńkie narzędnik mokruteńkim mokruteńką mokruteńkim mokruteńkimi miejscownik mokruteńkim mokruteńkiej mokruteńkim mokruteńkich wołacz mokruteńki mokruteńka mokruteńkie mokruteńcy mokruteńkie
- przykłady:
- (1.1) Wybrałem ten środkowy, bo był wprost przede mną, a tu nagle chlup i cały byłem mokruteńki[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Stanisław ŚMIERCIAK, Gazeta Krakowska, 09/04/2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.