mizerabilizm
mizerabilizm (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) fascynacja biedą i nieszczęściem, szczególnie w utworze literackim lub w malarstwie[1]; zob. też mizerabilizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mizerabilizm mizerabilizmy dopełniacz mizerabilizmu mizerabilizmów celownik mizerabilizmowi mizerabilizmom biernik mizerabilizm mizerabilizmy narzędnik mizerabilizmem mizerabilizmami miejscownik mizerabilizmie[2] mizerabilizmach wołacz mizerabilizmie[2] mizerabilizmy
- przykłady:
- (1.1) Wystarczy tu przypomnieć słynny termin Przybosia – turpizm, którym określał literaturę kierującą uwagę na rzeczy brzydkie, kalekie, nieskładne, brutalne; ów swoisty mizerabilizm pragnął sprostać prawdzie życia konkretnego (…)[3]
- (1.1) Żałosny mizerabilizm na jednym biegunie, a zwodnicza świetność na drugim nie wystarczy Bryllowi na dłuższą metę jako pokarm wyobraźni poetyckiej (…)[4]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) miserabilism
- ukraiński: (1.1) мізерабілізм m
- źródła:
- ↑
Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Alicja Kępińska, Nowa sztuka: sztuka polska w latach 1945-1978, Auriga Oficyna Wydawnicza, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1981, str. 32.
- ↑ Andrzej Lam, Teils, Wydawnictwo Literackie, 1970, str. 311.
