mitoman

mitoman (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) psych. człowiek skłonny do opowiadania nieprawdziwych lub wyolbrzymionych historii na swój temat

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mitoman	mitomani
dopełniacz	mitomana	mitomanów
celownik	mitomanowi	mitomanom
biernik	mitomana	mitomanów
narzędnik	mitomanem	mitomanami
miejscownik	mitomanie	mitomanach
wołacz	mitomanie	mitomani

przykłady:

(1.1) Honorata nie chce z nim rozmawiać, uważa, że jest mitomanem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mitomania ż, mitomaństwo n

forma żeńska mitomanka ż

przym. mitomański, mitomaniakalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. mitomania < franc. mythomanie < franc. mythe + mania

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mythomaniac
• francuski: (1.1) mythomane m ż, mythomaniaque m ż
• hiszpański: (1.1) mitómano m
• słoweński: (1.1) mitoman m
• włoski: (1.1) mitomane m ż

źródła:

mitoman (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) mitoman

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: