misstrauen

misstrauen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [mɪsˈtʀaʊ̯ən] IPA: [mɪsˈtʀaʊ̯tə] IPA: [mɪsˈtʀaʊ̯t]

​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) nie ufać, niedowierzać

odmiana:

(1.1) misstrauen (misstraut), misstraute, misstraut (haben)

przykłady:

(1.1) Es gibt keinen Grund, unseren Dämmen zu misstrauen. → Nie ma powodu(, by) nie ufać naszym zaporom wodnym.

(1.1) Ich misstraue seinen Versprechungen. → Nie wierzę w jego obietnice.

składnia:

(1.1) etw./jdm. (Dat.) misstrauen

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Misstrauen n

przym. misstrauisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. miss- + trauen

uwagi:

zobacz też: trauen • antrauen • anertrauen • betrauen • getrauen • herantrauen • heimtrauen • hineintrauen • misstrauen • vertrauen • zutrauen

źródła: