mirosi

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

mirosi (język rumuński)[edytuj]

wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) pachnieć, pachnąć[1]
(1.2) cuchnąć, czuć[1]

czasownik przechodni

(2.1) wąchać[1]
(2.2) węszyć[1]
(2.3) przen. wietrzyć, przeczuwać[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. miros n
przym. mirositor
związki frazeologiczne:
etymologia:
cs. миросати, -саѭ (mirosati, -sajǫ) → pachnieć, wonieć[2] < gr. μυρίζω (myrízō) → namaszczać, str.br. t. pachnieć[3]
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984, ISBN 83-214-0310-7.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „миросати” w: Franz Miklosich, Lexicon palaeoslovenico-graeco-latinum emendatum auctum, Guilelmus Braumueller, Wiedeń 1862–1865, s. 370.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 173.