mirosi
mirosi (język rumuński)[edytuj]
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni
czasownik przechodni
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- cs. миросати, -саѭ (mirosati, -sajǫ) → pachnieć, wonieć[2] < gr. μυρίζω (myrízō) → namaszczać, str.br. t. pachnieć[3]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984, ISBN 83-214-0310-7.
- ↑ Hasło „миросати” w: Franz Miklosich, Lexicon palaeoslovenico-graeco-latinum emendatum auctum, Guilelmus Braumueller, Wiedeń 1862–1865, s. 370.
- ↑ Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 173.