miror

miror (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) podziwiać

(1.2) dziwić się

(1.3) czcić

odmiana:

(1) mīror, mīrārī, mīrātus sum (koniugacja I, verbum deponens)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. miro

przym. mirativus, mirandus

rzecz. miratio ż, mirator m, miratrix ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla ang. mirate, ang. miration, arag. mirar, arum. njir, arum. njirari, ast. mirar, estrem. miral, franc. mirer, galic. mirar, hiszp. mirar, katal. mirar, ladyń. mirer, miran. mirar, port. mirar, prow. mirar, rum. mirare, rum. mira, sardyński mirai, sardyński mirare, wł. mirare

uwagi:

(1.1) inna pisownia miro

źródła: