miodek

miodek (język polski)

miodek (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈmʲjɔdɛk], AS: [mʹi ̯odek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: miód

(1.2) zob. miodek turecki

(1.3) zob. miodek majowy

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	miodek	miodki
dopełniacz	miodku	miodków
celownik	miodkowi	miodkom
biernik	miodek	miodki
narzędnik	miodkiem	miodkami
miejscownik	miodku	miodkach
wołacz	miodku	miodki

przykłady:

(1.1) W chłodne wieczory lubię gorącą herbatkę z miodkiem i cytryną.

(1.2) Przed cmentarzem na Rakowicach kupiłem dzieciom miodek waniliowy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) miodzio

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. miód mrz, miodzio n, miodowanie n, miodowar mos, miodownik mos/mrz, miodnik mrz, miodówka ż, miodowiec mzw, mioducha ż

czas. miodować ndk.

przym. miodowy, miodkowy, miodny

przysł. miodowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. miód + -ek; źródłosłów nazwiska Miodek

uwagi:

zob. też miodek w Wikipedii

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: miód

źródła: