ministrum

ministrum (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) służba, posługa

odmiana:

(1) ministrum, ~i (deklinacja II)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ministrum	ministra
dopełniacz	ministrī	ministrōrum
celownik	ministrō	ministrīs
biernik	ministrum	ministra
ablatyw	ministrō	ministrīs
wołacz	ministrum	ministra

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ministro

przym. ministerialis, ministratorius

rzecz. minister m, ministerialis m, ministerium n, ministra ż, ministratio ż, ministrator m, ministratrix ż, ministratus m

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. ministro

uwagi:

źródła: