ministrator

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ministrator (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sługa, pomocnik
odmiana:
(1) ministrator, ~oris
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. ministro
przym. ministerialis, ministratorius
rzecz. minister m, ministerialis m, ministerium n, ministra ż, ministratio ż, ministratrix ż, ministratus m, ministrum n
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. ministro
uwagi:
źródła: