ministr
ministr (język czeski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) minister
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ministr ministři dopełniacz ministra ministrů celownik ministrovi / ministru ministrům biernik ministra ministry wołacz ministře ministři miejscownik ministrovi / ministru ministrech narzędnik ministrem ministry
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. ministerský
- rzecz. ministerstvo n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ministr (esperanto (morfem))[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
- (1.1) minister
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- rzecz. ministro, ministraro, ministrejo, ĉefministro
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ministr (język turkmeński)[edytuj]
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) minister
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ministrlik
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: