miedziak

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

miedziak (język polski)[edytuj]

miedziak (1.1)
miedziak (2.1)
wymowa:
IPA[ˈmʲjɛ̇ʥ̑ak], AS[mʹi ̯ėʒ́ak], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. drobna moneta ze stopu miedzi

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) zob. miedziak sosnowiec
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) garść miedziaków • płacić miedziakami
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) moneta
(2.1) chrząszcz
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. miedź ż, miedzian m, miedziowanie n, pomiedziowanie n, miedzianka ż
zdrobn. miedziaczek m
czas. miedziować ndk., pomiedziować dk.
przym. miedziany, miedziowy, miedziakowy
przysł. miedziowo
związki frazeologiczne:
wytarty jak miedziakrozmienić coś na miedziaki
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: