methodus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

methodus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) metoda
(1.2) sposób nauczania
odmiana:
(1) methodus, ~i (deklinacja II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. methodicus
rzecz. metodus ż, methodos ż, methodicitas ż, Methodius m
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. μέθοδος < gr. μετα- + ὁδός; źródłosłów dla ang. method, ast. métodu, bask. metodo, chorw. metoda, czes. metoda, dłuż. metoda, duń. metode, eo metodo, fiń. metodi, franc. méthode, galic. método, hiszp. método, ia methodo, katal. mètode, łot. metode, niem. Methode, nbk. metode, nn. metode, ladyń. metoda, pers. متد, pol. metoda, port. método, slovio metod, szw. metod, wł. metodo
uwagi:
(1.1) inna pisownia methodos, metodus
źródła: