mercenarius
mercenarius (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) zapłacony, przekupiony
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1) mercenari|us, ~a, ~um
- (2) mercenari|us, ~ī (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mercenarius mercenariī dopełniacz mercenariī mercenariōrum celownik mercenariō mercenariīs biernik mercenarium mercenariōs ablatyw mercenariō mercenariīs wołacz mercenarie mercenariī
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. merces < łac. merx; źródłosłów dla ang. mercenary, hiszp. mercenario, port. marceneiro, port. mercenário, wł. mercenaio, wł. mercenario
- uwagi:
- (1.1) inna pisownia mercennarius
- źródła: