mej

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

mej (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[mɛj], AS[mei ̯]
?/i
znaczenia:

zaimek dzierżawczy, dopełniacz liczby pojedynczej, rodzaj żeński

(1.1) daw. mojej
odmiana:
(1.1) opis polskich zaimków na stronie aneksu
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:

mej (język dolnołużycki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) my (dwaj / dwie / dwoje) (1. os. du)
odmiana:
(1.1) Aneks:Język dolnołużycki - zaimki
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zaim. my
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: jatywónwónawónomejwejwónejmywywóni
źródła:

mej (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

zaimek, forma fleksyjna

(1.1) mi, mnie, mną[1]; zob. jagja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mig
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: zaimki w języku szwedzkim
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen