megn

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

megn (język islandzki)[edytuj]

wymowa:
IPA[mɛg̊n]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) siła
(1.2) większość

przymiotnik

(2.1) duży, potężny, wielki, niebagatelny
odmiana:
(1) lp megn, ~, ~i, ~s (~ið, ~ið, ~inu, ~sins); lm ~, ~, ~um, ~a (~in, ~in, ~unum, ~anna)
(2.1) lp megn, megn, megnt; lm megnir, megnar, megn; st. wyższy megnari; st. najwyższy megnastur
przykłady:
(1.2) Megnið af trjánum brann.Większość drzew spłonęła.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) afl
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. magn
czas. mega
związki frazeologiczne:
reyna eftir megnivera um megnvinna sér um megn
etymologia:
uwagi:
źródła: