Przejdź do zawartości

marnotrawny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

marnotrawny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˌmarnɔˈtravnɨ], AS: [marnotravny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niewykorzystujący rzeczy (częściowo lub wcale), nieoszczędnie gospodarujący, rozrzutny
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikmarnotrawnymarnotrawnamarnotrawnemarnotrawnimarnotrawne
dopełniaczmarnotrawnegomarnotrawnejmarnotrawnegomarnotrawnych
celownikmarnotrawnemumarnotrawnejmarnotrawnemumarnotrawnym
biernikmarnotrawnegomarnotrawnymarnotrawnąmarnotrawnemarnotrawnychmarnotrawne
narzędnikmarnotrawnymmarnotrawnąmarnotrawnymmarnotrawnymi
miejscownikmarnotrawnymmarnotrawnejmarnotrawnymmarnotrawnych
wołaczmarnotrawnymarnotrawnamarnotrawnemarnotrawnimarnotrawne
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rozrzutny, utracjuszowski, nieoszczędny
antonimy:
(1.1) oszczędny, skąpy
hiperonimy:
(1.1) niegospodarny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. marnotrawstwo n, marnotrawca m, marnotrawnik m, marnotrawienie n, zmarnotrawienie n, marnotrawność ż
czas. marnotrawić ndk., zmarnotrawić dk.
przysł. marnotrawnie, marnotrawczy
przym. marny
związki frazeologiczne:
syn marnotrawny
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=marnotrawny&oldid=8136702”