markera

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

markera (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) oznaczać, zaznaczać[1]
(1.2) sport. kryć, pilnować (przeciwnika)[1]
(1.3) rezerwować, zajmować[2]
odmiana:
(1.1-3) att markera, markerar, markerade, markerat, markera!
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) märka
(1.3) boka, reservera, belägga
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 301.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=markera&oldid=6723608”