mantuańczyk
mantuańczyk (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Mantuy[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mantuańczyk mantuańczycy dopełniacz mantuańczyka mantuańczyków celownik mantuańczykowi mantuańczykom biernik mantuańczyka mantuańczyków narzędnik mantuańczykiem mantuańczykami miejscownik mantuańczyku mantuańczykach wołacz mantuańczyku mantuańczycy
- przykłady:
- (1.1) Z obawy przed oblężeniem zamożniejsi mantuańczycy opuścili miasto[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Mantuan
- czeski: (1.1) Mantovan m
- francuski: (1.1) Mantouan m
- hiszpański: (1.1) mantuano m
- niemiecki: (1.1) Mantuaner m
- rosyjski: (1.1) мантуанец m
- słoweński: (1.1) Mantovčan m
- włoski: (1.1) mantovano m
- źródła:
- ↑ Hasło „Mantua” w: Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 177.
- ↑ Jan Pachoński, Generał Franciszek Paszkowski: 1778-1856, s. 48, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982.