mandle

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

mandle (język polski)[edytuj]

mandle (1.1)
mandle (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) kulin. gw. (Śląsk Cieszyński) migdały[1]
(1.2) anat. gw. (Śląsk Cieszyński) migdałki
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. czes. mandle
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.

mandle (język czeski)[edytuj]

mandle (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. migdał
(1.2) anat. migdałek
odmiana:
(1.1-2)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikmandlemandle
dopełniaczmandlemandlí
celownikmandlimandlím
biernikmandlimandle
wołaczmandlemandle
miejscownikmandlimandlích
narzędnikmandlímandlemi
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) krční mandle • nosní mandle
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. mandlový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=mandle&oldid=7308357”