manaþ

manaþ (język staroangielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) praw. krzywoprzysięstwo

odmiana:

(1.1) a-tematyczna;

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mānāþ	mānāþas
dopełniacz	mānāþes	mānāþa
celownik	mānāþe	mānāþum
biernik	mānāþ	mānāþas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pragerm. *mainaiþaz, por. st.ang. mān + āþ

por. swn. meineid (> śwn. meineit > niem. Meineid)

uwagi:

źródła: