majętność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

majętność (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[maˈjɛ̃ntnɔɕʨ̑], AS[mai ̯ntność], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. majątek ziemski, posiadłość ziemska, dobra[1][2]
(1.2) przest. to, co ktoś posiada, mienie[1]
(1.3) przest. dostatek, bogactwo, zamożność[1]
odmiana:
(1.1-2)
(1.3) blm[1],
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dobra
(1.3) dostatek, bogactwo, zamożność
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. majątek m
przym. majątkowy, majętny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. majętny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „majętność” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „majętność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.