magnetyt

magnetyt (język polski)

magnetyt (1.1)

wymowa:

IPA: [maɡˈnɛtɨt], AS: [magnetyt] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) miner. minerał z gromady tlenków, o silnych właściwościach magnetycznych, najbogatsza ruda żelaza; zob. też magnetyt w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	magnetyt	magnetyty
dopełniacz	magnetytu	magnetytów
celownik	magnetytowi	magnetytom
biernik	magnetyt	magnetyty
narzędnik	magnetytem	magnetytami
miejscownik	magnetycie	magnetytach
wołacz	magnetycie	magnetyty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. magnetyzm mrz

przym. magnetytowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. magnetite

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) магнетыт m
• bułgarski: (1.1) магнетит m
• rosyjski: (1.1) магнетит m
• słowacki: (1.1) magnetit m
• szwedzki: (1.1) magnetit w
• ukraiński: (1.1) магнетит m
• węgierski: (1.1) magnetit

źródła: