magnetyczność

magnetyczność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest magnetyczne; cecha tych, którzy są magnetyczni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	magnetyczność	magnetyczności
dopełniacz	magnetyczności	magnetyczności
celownik	magnetyczności	magnetycznościom
biernik	magnetyczność	magnetyczności
narzędnik	magnetycznością	magnetycznościami
miejscownik	magnetyczności	magnetycznościach
wołacz	magnetyczności	magnetyczności

przykłady:

składnia:

(1.1) magnetyczność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. magnetyczny

przysł. magnetycznie

rzecz. magnes mrz, magnetyzm mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. magnetyczny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: