lubinianin
lubinianin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌlubʲĩˈɲä̃ɲĩn], AS: [lubʹĩńä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Lubina[1]
- (1.2) osoba pochodząca z Lubina, urodzona w Lubinie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lubinianin lubinianie dopełniacz lubinianina lubinian celownik lubinianinowi lubinianom biernik lubinianina lubinian narzędnik lubinianinem lubinianami miejscownik lubinianinie lubinianach wołacz lubinianinie lubinianie depr. M. i W. lm: (te) lubiniany[2]
- przykłady:
- (1.1) …na ścianie pobliskich garaży namalowano faszystowskie krzyże. - W mieście łata się różne mniejsze dziury w chodnikach, czyżby nikomu nie przeszkadzały hakenkreuze? - dziwi się lubinianin[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany lubinianin • szanowni / drodzy lubinianie!
- (1.2) rodowity lubinianin • lubinianin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[4].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „lubinianin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „lubinianin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Gazeta Wrocławska, nr 13.01, Wrocław, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
