lubieżność

lubieżność (język polski)

wymowa:

IPA: [luˈbʲjɛʒnɔɕt͡ɕ], AS: [lubʹi ̯ežność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co lubieżne, wyuzdane, rozerotyzowane, rozpustne

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	lubieżność
dopełniacz	lubieżności
celownik	lubieżności
biernik	lubieżność
narzędnik	lubieżnością
miejscownik	lubieżności
wołacz	lubieżności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bezwstydność, nieczystość, porubstwo, ruja i porubstwo, rozwiązłość, Sodoma i Gomora, sprośność, wyuzdanie; przest. chutliwość, wszeteczeństwo, wszeteczność

antonimy:

(1.1) aseksualność, czystość, dziewiczość, niewinność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lubieżnik mos, lubieżnica ż

przym. lubieżny

przysł. lubieżnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• arabski: (1.1) شبق
• białoruski: (1.1) сладастраснасць ż
• esperanto: (1.1) volupto
• hiszpański: (1.1) lascivia ż
• nowogrecki: (1.1) ασέλγεια m, λαγνεία ż

źródła: