lubeczanin

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

lubeczanin (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Lubeki[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W Elblągu lubeczanie natychmiast założyli faktorię, będącą zalążkiem osady miejskiej[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) daw. lubczanin[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Lubeka ż
forma żeńska lubeczanka ż
przym. lubecki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. II, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Lwów 1854–1860, s. 668.
  2. Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 165.
  3. Janusz Bieszk Zamki państwa krzyżackiego w Polsce, s.75, Bellona, Warszawa 2010, ISBN 978-83-11-11808-9.