locutor

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

locutor (język angielski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) rzad. mówca (ktoś kto mówi)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) speaker
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

locutor (interlingua)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rozmówca
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
źródła:

locutor (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rozmówca
odmiana:
(1.1) lŏcūtor, lŏcūtōris (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. loquor
rzecz. locutio ż
przym. loquax
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. locu + tor
uwagi:
źródła: