literatura piękna

literatura piękna (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) liter. ogół utworów literackich o charakterze artystycznym; zob. też literatura piękna w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	literatura piękna	literatury piękne
dopełniacz	literatury pięknej	literatur pięknych
celownik	literaturze pięknej	literaturom pięknym
biernik	literaturę piękną	literatury piękne
narzędnik	literaturą piękną	literaturami pięknymi
miejscownik	literaturze pięknej	literaturach pięknych
wołacz	literaturo piękna	literatury piękne

przykłady:

(1.1) Zakres literatury pięknej jest zależny od kryteriów obowiązujących w danej epoce historycznej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) literatura

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) мастацкая літаратура ż
• bułgarski: (1.1) изящна литература ż
• niemiecki: (1.1) Schöne Literatur ż

źródła: