lincz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

lincz (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[lʲĩn͇ʧ̑], AS[lʹĩṇč], zjawiska fonetyczne: zmięk.udziąs.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. rodzaj samosądu, wymierzenie przez tłum kary (szczególnie śmierci) na osobie posądzanej o przestępstwo bez przeprowadzenia sprawy sądowej[1][2]
odmiana:
(1.1)[2]
przykłady:
(1.1) Linczów dokonywano zwłaszcza w XVIII i XIX w. na Murzynach w południowych stanach USA.
(1.1) Kilkanaście osób podejrzanych o rozprzestrzenianie cholery przy użyciu czarów padło ofiarą linczu. Ciała ofiar zostały rozsiekane maczetami, a następnie spalone[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) samosąd, rzad. lynch
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. lynch m, linczowanie n, zlinczowanie n
czas. linczować ndk., zlinczować dk.
przym. linczowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ang. lynch, od nazwiska Lynch[2] (sporna identyfikacja osoby, być może wywodzi się to pojęcie od Williama Lyncha lub Charlesa Lyncha)
uwagi:
(1.1) alternatywna pisownia: lynch
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „lynch” w: Michał Arct, Michała Arcta słownik wyrazów obcych, wydanie ósme, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1928, s. 168.
  2. 2,0 2,1 2,2 Hasło „linch” w: Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5, s. 747.
  3. Na Haiti linczują czarowników oskarżonych o rozprzestrzenianie cholery na portalu wyborcza.pl