likantropia
likantropia (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) etn. mit. wierzenie obecne w rozmaitych kulturach, zgodnie z którym człowiek może w określonych okolicznościach przeobrazić się w zwierzę, zwłaszcza w wilka[1]
- (1.2) urojenie polegające na przekonaniu, że jest się zwierzęciem, zwłaszcza wilkiem[1][2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik likantropia likantropie dopełniacz likantropii likantropii celownik likantropii likantropiom biernik likantropię likantropie narzędnik likantropią likantropiami miejscownik likantropii likantropiach wołacz likantropio likantropie
- przykłady:
- (1.2) Już od XVI wieku we Francji i w Niemczech likantropia, czyli wilkołactwo, była chorobą diagnozowaną przez ówczesnych medyków, a niewykształcony lud uważał, że wilkołakami zostają ludzie, którzy zaprzedają duszę diabłu[3].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) rzad. lykantropia, teriantropia
- (1.2) rzad. lykantropia, wilkołactwo
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) lycanthropy; (1.2) lycanthropy
- francuski: (1.2) lycanthropie ż
- niemiecki: (1.1) Lykanthropie ż; (1.2) Lykanthropie ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „likantropia” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Wojciech Kazimirski-Biberstein, Dictionnaire français-polonais. Słownik francuzko-polski. Tom 2, s. 154, wyd. B. Beck, Berlin, 1872.
- ↑ Katherine Ramsland, Jak złapać mordercę. Na tropie najbardziej znanych seryjnych morderców świata, wyd. Znak Literanova, 2021, 978-83-240-7316-0.
