liczba pierwsza

liczba pierwsza (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈlʲiʤ̑ba ˈpʲjɛrfʃa], AS: [lʹiǯba pʹi ̯erfša], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udźw.• utr. dźw.• i → j  ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) mat. liczba naturalna, która ma dokładnie dwa dzielniki naturalne: jedynkę i siebie samą; zob. też liczba pierwsza w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	liczba pierwsza	liczby pierwsze
dopełniacz	liczby pierwszej	liczb pierwszych
celownik	liczbie pierwszej	liczbom pierwszym
biernik	liczbę pierwszą	liczby pierwsze
narzędnik	liczbą pierwszą	liczbami pierwszymi
miejscownik	liczbie pierwszej	liczbach pierwszych
wołacz	liczbo pierwsza	liczby pierwsze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) prime number, prime
• baskijski: (1.1) zenbaki lehen
• bułgarski: (1.1) просто число n
• czeski: (1.1) prvočíslo n
• fiński: (1.1) alkuluku
• francuski: (1.1) nombre premier m
• hiszpański: (1.1) número primo m
• interlingua: (1.1) numero prime
• niemiecki: (1.1) Primzahl ż
• nowogrecki: (1.1) πρώτος αριθμός m
• słowacki: (1.1) prvočíslo n
• szwedzki: (1.1) primtal n
• włoski: (1.1) numero primo m

źródła: