liczba pierwsza
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
liczba pierwsza (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˈlʲiʤ̑ba ˈpʲjɛrfʃa], AS: [lʹiǯba pʹi ̯erfša], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udźw.• utr. dźw.• i → j
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński
- (1.1) mat. liczba naturalna, która ma dokładnie dwa dzielniki naturalne: jedynkę i siebie samą; zob. też liczba pierwsza w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik liczba pierwsza liczby pierwsze dopełniacz liczby pierwszej liczb pierwszych celownik liczbie pierwszej liczbom pierwszym biernik liczbę pierwszą liczby pierwsze narzędnik liczbą pierwszą liczbami pierwszymi miejscownik liczbie pierwszej liczbach pierwszych wołacz liczbo pierwsza liczby pierwsze
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) prime number, prime
- baskijski: (1.1) zenbaki lehen
- bułgarski: (1.1) просто число n
- czeski: (1.1) prvočíslo n
- fiński: (1.1) alkuluku
- francuski: (1.1) nombre premier m
- hiszpański: (1.1) número primo m
- interlingua: (1.1) numero prime
- niemiecki: (1.1) Primzahl ż
- nowogrecki: (1.1) πρώτος αριθμός m
- słowacki: (1.1) prvočíslo n
- szwedzki: (1.1) primtal n
- włoski: (1.1) numero primo m
- źródła: