lenno

lenno (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈlɛ̃nːɔ], AS: [lẽ•no], zjawiska fonetyczne: nazal.• gemin.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) hist. w ustroju feudalnym / systemie lennym: dobra (najczęściej ziemskie) nadawane wasalowi przez seniora w użytkowanie; zob. też lenno w Wikipedii

(1.2) hist. w epoce feudalizmu: całokształt stosunków między seniorem a wasalem

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	lenno	lenna
dopełniacz	lenna	lenn
celownik	lennie	lennom
biernik	lenno	lenna
narzędnik	lennem	lennami
miejscownik	lennie	lennach
wołacz	lenno	lenna

przykłady:

(1.1) Pozbawione męskiego dziedzica lenno z mocy prawa i obyczaju stawało się ponownie nieograniczoną własnością seniora, który mógł nim dowolnie dysponować.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) feudum

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) feudalizm

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lennictwo n, lenniczka ż, lennik mos

przym. lenny, lenniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.czes. léno < swn. Lehen

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) feud, fee, fief
• bułgarski: (1.1) феод m
• włoski: (1.1) feudo m

źródła: