lekooporny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

lekooporny (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który jest odporny na działanie leku
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Z czasem w populacji komórek nowotworowych zaczynają przeważać komórki lekooporne o znacznie zwiększonej zawartości transporterów ABC[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) padaczka / depresja lekooporna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. lekooporność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. GRZEGORZ BARTOSZ, WALKA O PRZETRWANIE, „Wiedza i Życie”, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.