Przejdź do zawartości

legislatywa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

legislatywa (język polski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) adm. organ tworzący prawo na pewnym obszarze
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W Polsce konsekwentnie realizowana jest strategia wzmacniania egzekutywy kosztem legislatywy i trudno oczekiwać, by Sejm przyjmował ten proces z entuzjazmem[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) legislatura
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. legislatywny, legislacyjny
rzecz. legislacja ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. législatif (→ prawodawczy) < łac. lēgis latio (→ stanowienie prawa)[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: legislatura
źródła:
  1. Janusz Jankowiak, W dekretowym sosie, „Gazeta Wyborcza”, 1993-01-21, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „legislatywa” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.