Przejdź do zawartości

lebădă

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
lebădă (1.1)
wymowa:
ⓘ
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. łabędź[1][2]
odmiana:
(1.1) lp lebădă; lm lebede
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
cs. лебедь (lebedь)[3][4] lub bułg. лебед (lebed)[2], por. serb. лабуд (labud) → łabędź < prasł. *olbǫdь
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
  2. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 164.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „lebădă” w: Dexonline – Dicționare ale limbii române.
  4. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „лебедь” w: Franz Miklosich, Lexicon palaeoslovenico-graeco-latinum emendatum auctum, Guilelmus Braumueller, Wiedeń 1862–1865, s. 334.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=lebădă&oldid=8069769”