lebădă
lebădă (język rumuński)[edytuj]

- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- cs. лебедь (lebedь)[3][4] lub bułg. лебед (lebed)[2], por. serb. лабуд (labud) → łabędź < prasł. *olbǫdь
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
- ↑ 2,0 2,1
Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 164.
- ↑
Hasło „lebădă” w: Dexonline – Dicționare ale limbii române.
- ↑
Hasło „лебедь” w: Franz Miklosich, Lexicon palaeoslovenico-graeco-latinum emendatum auctum, Guilelmus Braumueller, Wiedeń 1862–1865, s. 334.