laborka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

laborka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[laˈbɔrka], AS[laborka] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) środ. stud. pot. ćwiczenia w laboratorium[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) O czternastej mam wykład, a potem laborkę, ale wieczorem mogę pójść z tobą obejrzeć to mieszkanie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. laboratorium n, laborant m, laborantka ż
przym. laboratoryjny
przysł. laboratoryjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 149.