lärmend

lärmend (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˈlɛʁmənt]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) hałaśliwy

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu teraźniejszego (Partizip Präsens) czasownika lärmen

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der lärmende ein lärmender lärmender	die lärmende eine lärmende lärmende	das lärmende ein lärmendes lärmendes	die lärmenden lärmenden lärmende
Gen.	słaba mieszana mocna	des lärmenden eines lärmenden lärmenden	der lärmenden einer lärmenden lärmender	des lärmenden eines lärmenden lärmenden	der lärmenden lärmenden lärmender
Dat.	słaba mieszana mocna	dem lärmenden einem lärmenden lärmendem	der lärmenden einer lärmenden lärmender	dem lärmenden einem lärmenden lärmendem	den lärmenden lärmenden lärmenden
Akk.	słaba mieszana mocna	den lärmenden einen lärmenden lärmenden	die lärmende eine lärmende lärmende	das lärmende ein lärmendes lärmendes	die lärmenden lärmenden lärmende

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Lärm m

czas. lärmen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: