kyŋḱ

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kyŋḱ (język wilamowski)[edytuj]

kyŋḱ (1.1)
kyŋḱ (1.2)
kyŋḱ (1.3)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) polit. król[1]
(1.2) karc. król
(1.3) szach. król
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kyŋǵ
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. künic, künec
uwagi:
(1.2) zobacz też: tauskyŋḱdāmbu̐v
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 251.