kwestować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kwestować (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[kfɛˈstɔvaʨ̑], AS[kfestovać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) zbierać datki na cel społeczny lub dobroczynny
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Kwestował na ulicy zbierając na obronę zwierząt i po raz pierwszy zadarł z policją[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kwesta ż, kwestarz m, kwestarka ż, kwestowanie n, kwestor m, kwestorka ż, kwestura ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Marek Rybarczyk, Pochwycony przez kolaboranta, „Gazeta Wyborcza”, 21/12/1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.