kwarc

kwarc (język polski)

kwarc (1.1)

kwarc (1.1)

wymowa:

IPA: [kfarʦ̑], AS: [kfarc], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geol. miner. minerał zbudowany głównie z dwutlenku krzemu występujący w wielu odmianach i kolorach; zob. też kwarc w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kwarc	kwarce
dopełniacz	kwarcu	kwarców
celownik	kwarcowi	kwarcom
biernik	kwarc	kwarce
narzędnik	kwarcem	kwarcami
miejscownik	kwarcu	kwarcach
wołacz	kwarcu	kwarce

przykłady:

(1.1) Kwarc jest najpospolitszym minerałem skorupy ziemskiej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) grupa kwarcu • kwarc awenturynowy • kwarc mleczny • kwarc różowy • kwarc zadymiony

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) minerał

hiponimy:

(1.1) cairngorm, chalcedon, jaspis

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kwarcyt m, kwarcówka ż, kwarzec m

przym. kwarcowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Quarz

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) quartz
• arabski: (1.1) مرو
• baskijski: (1.1) kuartzo
• białoruski: (1.1) кварц m
• bułgarski: (1.1) кварц m
• czeski: (1.1) křemen m
• duński: (1.1) kvarts w
• esperanto: (1.1) kvarco
• hiszpański: (1.1) cuarzo m
• niemiecki: (1.1) Quarz m
• norweski (bokmål): (1.1) kvarts m
• norweski (nynorsk): (1.1) kvarts m
• nowogrecki: (1.1) χαλαζίας m
• rosyjski: (1.1) кварц m
• szwedzki: (1.1) kvarts w
• ukraiński: (1.1) кварц m
• węgierski: (1.1) kvarc

źródła: