kunktatorski

kunktatorski (język polski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. postępujący jak kunktator: wyczekujący, odwlekający działanie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kunktatorski		kunktatorska	kunktatorskie	kunktatorscy	kunktatorskie
dopełniacz	kunktatorskiego		kunktatorskiej	kunktatorskiego	kunktatorskich
celownik	kunktatorskiemu		kunktatorskiej	kunktatorskiemu	kunktatorskim
biernik	kunktatorskiego	kunktatorski	kunktatorską	kunktatorskie	kunktatorskich	kunktatorskie
narzędnik	kunktatorskim		kunktatorską	kunktatorskim	kunktatorskimi
miejscownik	kunktatorskim		kunktatorskiej	kunktatorskim	kunktatorskich
wołacz	kunktatorski		kunktatorska	kunktatorskie	kunktatorscy	kunktatorskie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kunktator mos, kunktatorka ż, kunktatorstwo n

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kunktator + -ski

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) кунктаторский

źródła: