kultysta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kultysta (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. liter. literat, używający stylu ciemnego, zawiłego, napuszonego[1], przedstawiciel kultyzmu; zob. też kultyzm w Wikipedii
(1.2) środ. członek / przedstawiciel kultu[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) czciciel, wyznawca
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kultyzm, kult
forma żeńska kultystka
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) ang. cultist
uwagi:
(1.2) zob. sekciarz
(1.2) znaczenie używane zwłaszcza w slangu RPG i szeroko rozumianym środowisku fantasy
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
  2. kultysta (RJP.4065.10.2019) w: Rada Języka Polskiego.