kuchenny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kuchenny (język polski)[edytuj]

przybory kuchenne (1.1)
wymowa:
IPA[kuˈxɛ̃nːɨ], AS[kuχ•ny], zjawiska fonetyczne: nazal.gemin. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z kuchnią, używany w kuchni
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pewnego razu żona, widząc, że nie reaguję na jej krzyki, pchnęła mnie nożem kuchennym[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) nóż / stół / blat kuchenny • meble / utensylia kuchenne • pomoc kuchenna • robot kuchennyschody/wejście kuchenne
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kuchnia ż, kuchenka ż, kucharz mos, kucharka ż
czas. kucharzyć ndk.
związki frazeologiczne:
łacina kuchenna
etymologia:
pol. kuchnia + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: