kucanie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kucanie (język polski)[edytuj]

kucanie (1.2)
wymowa:
IPA[kuˈʦ̑ãɲɛ], AS[kucãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni… ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od kucać
(1.2) gw. (Górny Śląsk) kaszel[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) reg. śl. krzipota
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kucki nmos, kucnięcie n
czas. kucać ndk., kucnąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kaszel
źródła:
  1. Joanna Furgalińska, Achim godej. Ślónsko godka dla Hanysów i Goroli, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2014, ISBN 978-83-01-18017-1, s. 131.